Çoğu böcek uçabilir. Fakat özellikle Avustralya gibi kıtalar ile Antarktika arasında kalan küçük adalarda yaşayan çok sayıda tür, bu olağanüstü yeteneğini kaybetti. Ve neredeyse oradaki tüm böcekler bu davranışı gösteriyor.
Yani Darwin haklı çıktı.
Monash Üniversitesi Biyolojik Bilimler Okulu doktora öğrencisi Rachel Leihy “Elbette Charles Darwin ada böceklerinin bu kanat kaybı alışkanlığını biliyordu” diyor.
“O ve ünlü botanikçi Joseph Hooker, neden bunun gerçekleştiği hakkında önemli bir münakaşaya girmişlerdi. Darwin’in görüşü şaşırtıcı bir şekilde basitti.
Uçarsanız, rüzgar vs gibi etmenler nedeniyle denize savrulursunuz ve denizde dalgaların etkisi ile ölürsünüz. Gelecek nesilleri yetiştirmek için adada kalanlar uçmak için en isteksiz olanlar olacaktır ve eninde sonunda evrimin etkisi ile diğer nesillere de aynı şeyi yapar ”
Ancak Hooker şüphesini dile getirdiğinden beri, diğer birçok bilim insanları da onun gibi düşünmeye başladı.
Kısacası, Darwin’in yanlış anladığını söylediler.
Yine de bu tartışmaların neredeyse tamamı, uçuş kaybının yaşandığı yer ‘Subantarktik’ adalarını görmezden geldi. (Subantarktik, güney yarımkürede yer alan bir bölgedir. Antarktika bölgesinin hemen kuzeyinde bulunur.) Subantarktik adaları etkisi altına alan “Roaring forties” ve “Furious fifties” isimli rüzgarlar dünyadaki en şiddeti rüzgarlardan bazılarıdır.
Rachel, “Darwin gerçekten yanıldıysa bile, hiçbir rüzgâr bu kadar çok böceğin neden bu adalarda uçma yeteneğini kaybettiğini hiçbir şekilde açıklayamaz” dedi.
Monash Üniversitesi araştırmacıları, Subantarktik ve Arktik adalarından gelen böcekler üzerine büyük, yeni bir veri kümesi kullanarak, Darwin’in rüzgar fikri de dahil olmak üzere böceklerdeki uçuş kaybını açıklamak için önerilen her fikri inceledi.
Proceedings of the Royal Society B’de yer alan makaleye göre, Darwin’in bu ‘en rüzgârlı yerler’ için haklı olduğunu gösterildi. Üretilen çoğu fikirlerin hiçbiri (Hooker tarafından önerilenler gibi) Subantarktik bölgesi, böceklerde uçuş kaybının boyutunu açıklamıyor, ancak Darwin’in fikri açıklıyor. Biraz farklı bir biçimde olsa da, modern fikirlere uygun olarak uçuş kaybının gerçekte nasıl evrimleştiğini gösteriyor.
Rüzgârlı koşullar, böcek uçuşunu daha zor ve enerji açısından daha zahmetli hale getirir. Bu yüzden, böcekler uçmaya ve bunun temelindeki egzersizlere (kanatlar, kanat kasları) yatırım yapmayı bırakır ve kendilerini yeniden üremeye ve çoğalmaya yönlendirir. Makalenin baş yazarı Rachel, “Darwin’in fikirlerinin 160 yıl sonra bile ekolojiye ufuk kazandırmaya devam etmesi çok dikkat çekici” dedi.
Yine Biyolojik Bilimler Okulu’ndan Profesör Steven Chown, Antarktika bölgesinin dünyanın en kalıcı gizemlerinden bazılarını çözmek ve en önemli fikirlerinden bazılarını test etmek için olağanüstü bir laboratuvar olduğunu ekledi.
Kaynaklar: Wind plays a major but not exclusive role in the prevalence of insect flight loss on remote islands, Proceedings of the Royal Society B, rspb.royalsocietypublishing.or … .1098/rspb.2020.2121
Mehmet Burak Taşkaya
Yorumlar 3