Afrika Kadınlarının Kalçaları Avrupa’nın Eğlencesi İçin İstismar Edildi

Sarah Baartman Hikayesi: Siyah kadınların nesneleştirilmesi ve aşırı cinselleştirilmesi günümüz dünyasında bir norm haline geldi. Rap videolarından filmlere varana kadar siyah kadınların bedenleri eğlence için sürekli olarak sergileniyor.

Siyah bedenler gösterildiğinde s*ks satıyor hatta daha da fazlasını yapıyor. Siyah kadınların aşırı cinselleştirilmesinin ardındaki tarih, Sarah Baartman ’ın kalçalarının Kafkas Avrupalıları eğlendirmek için Avrupa’da dolaştırıldığı 1800’lere kadar uzanıyor.

Sarah Baartman, 1789’da şu anda Güney Afrika’da Doğu Cape olarak bilinen yerde doğmuş bir Khoikhoi kadındı. Çok zor bir hayatı vardı, anne babası o henüz gençken öldü. Güney Afrika, Cape Town’da bir ev hizmetçisi olarak kendi başının çaresine bakmak zorunda kaldı. Bu durum onu sömürülmeye karşı daha savunmasız hale getirmiş olabilir. Büyük kalçaları nedeniyle Avrupa’da bir ucube gösterisi cazibesi olarak gösterilmesiyle ünlüdür. Sahne adı Hottentot Venus’du.

Erken dönem

Sarah, büyük olasılıkla ailesinin hizmetçi olarak çalıştığı sömürgeci bir çiftlikte büyüdü. Sarah 2 yaşındayken vefat eden annesini zar zor tanıyordu. Babası da Sarah yetişkinliğe ulaşmadan ölmüştü. Sarah Davulcu Khoikhoi kabilesinden biri ile evlendi. Bir çocukları oldu fakat doğumdan kısa bir süre sonra onu da kaybetti.

Sömürgeci genişlemenin bir sonucu olarak Hollandalılar, Khoikhoiler ile çatışmaya girdi. Bu nihayetinde KhoiKhoi’nin işçi sistemine kademeli olarak dahil olmasına yol açtı. Sarah’nın kocası 16 yaşındayken Hollandalı sömürgeciler tarafından öldürüldü. Keder, Sarah’nın yakasına yapışmıştı.

Eşinin ölümünün ardından Sarah, Pieter Willem Cezar adlı bir tüccara köle olarak satıldı. Sarah Baartman ’ı kardeşinin hizmetçisi olacağı Cape Town’a götürdü Siyah Afrika yerlisi bir kadın olan Sarah,. Cape Town’da geçirdiği süre boyunca karakteristik Khoikhoi büyük ve çıkıntılı kalçaları nedeniyle büyük ilgi gördü. Bölgedeki birçok Avrupalı erkeğin kısa sürede cinsel ilgi ve arzusunun bir nesnesi haline geldi. Burada gemi doktoru William Dunlop’un dikkatini çekti.

Sarah Baartman ’ı ilgi çekici yapan büyük kalçalarına, kalça bölgesinde daha fazla yağ birikmesine yol açan genetik bir özellik olan steatopiji neden oldu. Steatopygia çoğunlukla Afrikalı kadınlarda, özellikle Sarah gibi Khoikhoi kökenli kadınlarda bulunur.

Londra’daki ucube gösterisi

1810’da Sarah, oradaki gösterilere katılmayı kabul eden bir sözleşme imzaladığı iddiasıyla İngiltere’ye götürüldü. Sözleşme kendisi, William Dunlop ve hizmetçisi olarak çalıştığı girişimci Hendrick Cezar arasında imzalandı.

Sözleşmenin varlığı tartışmalı ve oldukça şüphelidir.

Sarah okuma yazma bilmiyordu, bu nedenle sözleşmenin içyüzünü kabul etmesi veya anlamış olması muhtemel değildir. Sözleşmenin imzalandığı dönemde Cezar’ların mali sıkıntılar yaşadıkları ve Sarah Baartman ’ı para kazanmak için kullandıkları da iddia edildi.

Sözleşmenin görünen şartları, Sarah’nın William Dunlop ve Hendrik Cezar ile İngiltere ve İrlanda’ya seyahat edeceğiydi. Orada ev hizmetçisi olarak çalışacak ve eğlence amaçlı sergilenecekti. İddia edilen sözleşmeye göre, sergilerden elde ettiği gelirin bir kısmını alacak ve 5 yıllık bir süre geçtikten sonra Güney Afrika’ya dönmesine izin verilecek.

Sarah Baartman, Piccadilly’de bir binada sergileneceği Londra’ya götürüldü. İngiliz erkekler ve kadınlar, Sarah’nın yarı çıplak vücudunun bir kafeste sergilenmesi için bir şilin (para birimi) ödedi. Toplumun daha zenginleri Sarah Baartman ‘ın çok fazla hayranlık uyandıran vücuduna, özellikle de kalçalarına dokunmak için daha yüksek bir bedel ödeyebilirdi. (Şilin, Birleşik Krallık ve İrlanda’da 1971 yılında ondalık sisteme geçişten önce kullanılan bir para birimi.)

Sarah’ın kalçalarına olan ek hayranlık, o dönemdeki modanın fazladan dolgu fiyonkları ve fırfırlar ekleyerek kadınların kalçalarını abartan bir siluet etrafında dönmüş olmasından kaynaklanıyordu. Sarah ise doğal olarak istenen siluete sahipti. Sergiyi görmeye gelenler tarafından arzuyla incelenmesine neden oldu.

Sarah popüler bir sergi haline geldi ve Avrupa’yı gezdi. William ve Hendrick’le geçirdiği süre boyunca, kölelik Britanya’daki popülerliğini kaybetmeye başladı. Köleliğe karşı bir kampanya yürütülüyordu ve Sarah’ya yapılan muamele sorgulanmaya başladı bu da William ve Hendrick’in yargılanmasına yol açtı, ancak bu herhangi bir soruşturmaya veya herhangi bir sonuca varılmadı. Sarah’nın imzaladığı iddia edilen sözleşmeyi öne sürdüler ve Sarah Baartman ayrıca kendisine kötü muamele görmediğini teyit eden bir ifade vermişti.

Sarah Baartman, William ve Hendrick aleyhinde konuşacak durumda olmadığı için duruşmanın adaleti sorgulanabilir. Güçlü bir konumunda değildi bu durum hem William hem de Hendrick tarafından istismar edilmiş ve duruşmayı bir saçmalıktan başka bir şeye dönüştürmemiştir.

Ancak, duruşmanın bir sonucu olarak, Sarah’nın sözleşmesi, daha yüksek kâr payı, daha iyi çalışma koşulları ve sıcak tutucak giysiler sağlanacak şekilde değiştirildi.

Fransa’da hayat kötüleşiyor

1814’te Sarah İngiltere’den Fransa’ya götürüldü ve burada hayvanları sergileyen Reaux’a satıldı. Onu Paris çevresinde sergiledi ve Fransızlar’ın Sarah’ın bedenine duyduğu hayranlıktan çok para kazandı. Reaux, Sarah’ı bebek gergedanların yanında bir kafeste sergiledi. Ona bir hayvan gibi davranıldığı ve kendisi de bir sirk hayvanıymış gibi numaralar yapması emredildiği için gördüğü muamele kötüleşti.

Fransa’da Sarah Baartman neredeyse hiçbir şey giymeden sergilenirdi. Tek örtüsü ten rengi bir bezdi. Sarah’ın popülaritesi bir doğa bilimci olan George Cuvier’in dikkatini çekti. Cuvier, Reaux’a Sarah’yı bir bilim deneyi olarak inceleyip inceleyemeyeceğini sordu ve Reaux bu tejkifi Kabul etti.

Sarah, 1815’ten itibaren Fransız anatomistler, zoologlar ve fizyologlar tarafından incelendi. Sarah’nın insan soyu ve hayvanlar arasındaki bir bağlantı olduğunu savundular.

Sarah’yı Afrikalıların aşırı s*ks düşkünü, ilkel ve daha küçük bir soy olduğu anlatısını sürdürmek için kullandılar.

Bu süre zarfında, Sarah Baartman ‘ın ağır bir alkolik haline geldiğine ve dönemi boyunca rıza ile ilgili konularda gevşeklik nedeniyle zorlanmış olabilecek fuhuşa girdiğine inanılıyor. Gördüğü grotesk (eskiçağ Roma yapılarında bulunan, insan, hayvan ve çiçek figürlerinin gülünç bir biçimde birleşmeleri biçimindeki abartılı süsleme tarzı.) muameleyi düşünürsek, bu sürpriz olmayacaktır.

Ucube gösterisi ölümden sonra bile devam etti

Sarah Baartman, 1816’da 26 yaşında öldü. Ölüm nedeni belirsizdir, ancak ölümünün çiçek hastalığı, zatürre, frengi veya alkolizmden kaynaklanmış olabileceği öne sürülmüştür. Cuvier, Sarah’nın cesedinin kalıntılarını yerel polisten aldı. Daha sonra, parçalara ayırmadan önce Sarah’nın cesedinden bir alçı yaptı.

Cuvier daha sonra Sarah’nın beynini ve cinsel organını salamura etti ve onları 1974’e kadar Paris’teki Musée de l’Homme’da (Museam of Man) sergilenen kavanozlara koydu. Sarah’nın cinsel organları, kalçaları ve organları onun cinsel tuhaflığının kanıtı olarak algılandı ve zekası bir orangutanınkine benzetildi.

Sarah Baartman eve döner

Sarah Baartman ‘nın hikayesi, 1981’de Sarah’nın hikayesi Stephen Jay tarafından yazılan The Mismeasure of Man adlı bir kitap şeklinde yayınlandığında yeniden ortaya çıktı. Güney Afrika’nın ayrımcılığa son veren ilk özgür ve demokratik seçimlerinin ardından. Güney Afrika’nın eski cumhurbaşkanı Nelson Mandela, Sarah’nın kalıntılarının gömülmek üzere ülkeye iade edilmesini istedi.

Fransızlar, 8 yıl sonra konuyu parlamentoda tartıştıktan ve diğer ülkelerin Fransa’nın sömürge döneminde aldığı diğer hazineleri geri alamayacaklarını garanti eden dikkatlice bir yasa tasarısı hazırladıktan sonra bu talebi kabul ettiler. Fransa nihayetinde Mart 2002’de Sarah’nın kalıntılarını iade etti. Doğumundan 200 yıl sonra, Sarah nihayet 9 Ağustos 2002’de Güney Afrika’da toprağa verildi. Bu tarih Güney Afrika’da Kadınlar Günü olarak kutlanıyor.

Sarah Baartman ‘ın hikayesi, siyah kadınların bedenlerinin aşırı cinselleştirilmesinin hastalıklı tarihini vurguluyor. Sarah’nın ve günümüz de bir kadının hayata ki deneyimlerinde pek çok benzerlik var.Tecavüz kültürü hala yaygın ve 200 yıl sonra kadınlar hala dünyanın pek çok yerinde azınlık cinsiyet olarak kabul edilmektedir.

Feride İrem Yılmaz