Albert Einstein’ın hayatının ilerleyen yılları bazı zamanlar kusmasına neden olan bir karın ağrısı ile doluydu. Bu durum, geçen değerli yıllarınızı Dünya’da uzay-zamanın gizemlerini açığa vurmaya çalışarak geçirmeyi tercih ediyorsanız hiç de hoş değil. Bu rahatsızlığın üstesinden gelmek için ikonik teorik fizikçi streç filmi (evet, sandviçleri ve artıkları sarmak için kullandığınız malzeme) içeren son derece riskli ve deneysel bir amelıyat geçirdi.
Columbia Üniversitesi Cerrahi Bölümü’ne göre, 1948 sonbaharında şiddetli mide ağrısından bıkmış yaşlı Einstein, New York’taki Brooklyn Yahudi Hastanesi’nde çok iyi bir cerrah olan Dr. Rudolph Nissen’in tavsiyesi için aradığında hikaye başlıyor. Dr. Nissen, keşfetmek için amelıyat sırasında Einstein’ın karnını yardığında kalpten vücuda uzanan ana kan damarında, tıbbi olarak abdominal aort anevrizması olarak bilinen greyfurt büyüklüğünde bir şişliği keşfetti.
Sağlıklı bir insanda bu çok önemli olan kan damarı nispeten düz ve dardır.
Bununla birlikte, bir kişi aort anevrizmasına maruz kalırsa ana kan damarının duvarında anormal balon benzeri bir çıkıntı oluşur. Bu büyük otoyolda sürekli olarak büyük miktarda kan akıyor bu nedenle zayıflayan şişkinlik aniden bir balon gibi patlarsa hayatı tehdit eden kanamalar kolayca meydana gelebilir. Günümüzde, potansiyel olarak ölümcül olan bu durum, balonlu alanın çıkarılması ve aortun bir greft ile değiştirilmesiyle amelıyat edilmektedir. Bununla birlikte, 1940’ların sonlarında, bu amelıyat hala gelişimden on yıldan fazla bir süre uzaktaydı.
Masada birkaç seçenek varken, Dr. Nissen bir streç film rulosu aldı ve anevrizmanın görünen ön kısmını şeffaf bir örtü ile kaplayarak çalışmaya başladı. Ancak bu, anevrizmanın patlamasını durdurmaya yönelik sadece hızlı bir girişim değildi. Nissen, strecin vücut tarafından yabancı bir nesne olarak tanınacağını fark etti ve bu da güçlü bir bağışıklık tepkisine neden oldu. Bu yabancı nesneyi kontrol etmek ve kontrol altına almak için, bağışıklık sistemi arterde yara izine neden oldu. Sonuçta kan damarını daralttı ve aort duvarını güçlendirdi.
Operasyon, belki de şaşırtıcı bir şekilde başarılı oldu. Üç haftalık iyileşme sürecinden sonra hastaneden ayrıldı ve ABD’de minimum mide problemi ile mutlu bir yarı emeklilik hayatı yaşamaya devam etti. Sonunda, ne yazık ki sinir bozucu abdominal aort anevrizması geri geldiğinde 18 Nisan 1955’te öldü. Bu alışılmadık operasyon sadece geçici bir çözüm olsa da, Einstein’ın yedi yıl daha yaşamasını sağladı.
Streç film veya Selofan* ambalaj yapımında, kitap kapaklarında vb. kullanılan, selülozdan yapılmış sağlam, ince ve saydam tabaka.
Çeviri: Erva KOÇAK / Düzenleyen: Erika KART
Bunlar da ilginizi çekebilir
Albert Einstein’ın Beyni Nasıldı? Tuhaf Hikayesi Nedir?
Yorumlar 1