Tapir, domuza benzeyen, burunlarının kavrama özelliği olan ve otlanarak beslenen büyük m∈m∈lilerden oluşan Tapirus cinsindeki hayvanların ortak adıdır.
Eosen jeolojik dönemden beri varlıklarını korudular ve yok olma dalgalarından kurtuldular. Ancak diğer birçok türde olduğu gibi, ova tapiri ( Tapirus terrestris ) şimdi ciddi risk altında. Sayıları %98’in üzerinde azaldı ve insan faaliyetleri ana sebepler olarak değerlendiriliyor.
Ova tapiri, Güney Amerika’ya özgü en büyük kara memelisidir. 250 kilograma kadar ağırlığa sahiptir ve kıtadaki hemen hemen her yaşam alanına uyum sağlayabilir. Tapirler ayrıca herhangi bir arazide hareket edebilir ve avcılar tarafından takip edildiğinde saklanabilen harika yüzücülerdir. 200’den fazla bitki türünden oluşan bir diyete sahipler, meyve, yaprak, dal, ağaç kabuğu ve hatta toprak yiyorlar. Sonuç olarak, pek çok evrimsel avantajı olan uyarlanabilir bir yaratıktır.
Bununla birlikte, tapirlerin üreme potansiyeli düşüktür, 13 aylık bir gebelikten sonra bir yavru ve üç yıla kadar doğum aralıkları vardır. Bu onları yırtıcılar tarafından nüfus düşüşlerine karşı duyarlı hale getirir. Tapirleri takip etmek, özellikle insanlar tarafından nispeten kolaydır. Otoyollarda ölüm de Tapir ölümlerinin büyük bir nedenidir. Aynı zamanda habitat tahribatına karşı savunmasızdırlar. Son yıllarda, bu nüfuslarına büyük bir zarar verdi.
16. yüzyılın başında tapirler, Brezilya, Arjantin ve Paraguay’ı kapsayan Atlantik Ormanı’nın her yerinde bulunabilirdi. Ancak son 500 yılda durum büyük ölçüde değişti. 19. yüzyıla gelindiğinde , tapirler kıyı bölgelerinde ve alçak yamaçlarda yok edildi. Avcılar, 1950’ler ve 1970’ler arasında çoğu nüfusu yok etti. Gerisini insan altyapısı yaptı.
Biodiversity Study Center’dan Kevin Flesher ve Lowland Tapir Conservation Initiative’in koordinatörü Patrícia Medici, koruma statülerinin büyük ölçüde bilinmediği 1996 yılında tapirleri incelemeye başladılar. O zamandan beri Atlantik Ormanı’ndaki 90’dan fazla bölgeyi ziyaret ettiler, insanlarla konuştular ve analiz ettiler.
Tapir Nüfusunun Azalışı
Çalışma, Atlantik Ormanı’nda yaklaşık 26.000 kilometrekarelik bir ormanı kaplayan 2.665 ila 15.992 tür arasında değişen bir nüfusa sahip en az 48 tapir popülasyonu olduğunu gösterdi. Avrupalılar gelip Bahia’nın kuzeyinden ve Brezilya’daki Rio de Janeiro’dan çıkarıldığından beri tapirlerin alanları %98 azaldı.
Avlanma, tapirlerin azalmasının ana nedeni olmuştur ve incelenen popülasyonların 14’ünde tapir ölümlerinin insan kaynaklı olduğu doğrulanmıştır. Tapirlerin yaşadığı ormanların %95’inden fazlasında avlanma hâlâ devam ediyor. Karayolları da büyük bir tehdit. Çalışma, karayollarına yakın olan sekiz bölgenin altısında ölüm nedeni olarak yol ölümlerini belirledi.
Ancak iyimser olmak için de nedenler var. Önemli popülasyonlar hala hayatta ve artık en büyük tehditlerin ne olduğunu biliyoruz.
Araştırmacılar, bazı tapir popülasyonlarının Atlantik Ormanı’ndaki Brezilya eyaletlerinin her yerinde, Arjantin’in Misiones eyaletinde ve Paraguay’daki dokuz orman bölgesinde kaldığını buldu. En büyük nüfus, sırasıyla Paraná ve Rio Grande do Sul’daki Misiones ve komşu Iguaçu ve Turvo bölgelerinde bulunanlardır.
Uzun vadede, araştırmacılar, küçük nüfus büyüklükleri nedeniyle tapir popülasyonlarının neredeyse %94’ünün gelecek yüzyılda yok olmaya karşı savunmasız olmasıyla, izolasyonun ana tehdit olduğuna inanıyorlar. Atlantik Ormanı, ormanların çoğu 50 hektardan daha az olan ormansızlaşma nedeniyle yıllar içinde büyük ölçüde p∂rç∂landı.
Araştırmacılar, izole tapir popülasyonunu birbirine bağlamak ve uzun vadeli korumalarını sağlamak için acil önlem çağrısında bulundu. Ayrıca araştırmacılar, onlarca yıllık koruma çabalarından sonra durumun iyileşmeye başlayacağından umutlular. Tapir popülasyonları istikrarlı veya artıyor gibi görünüyor, bu geçmişte gördüklerimizden çok daha iyi bir durum.
Tapirlerde olduğu gibi, dünya da bazılarının altıncı kitlesel yok oluş olarak adlandırdığı büyük bir biyolojik çeşitlilik kriziyle karşı karşıya; insanların neden olduğu bir yok oluş. Dünya Doğayı Koruma Vakfı WWF’nin 2020 Yaşayan Gezegen Raporuna göre, 1970’lerden bu yana dünya çapında vahşi yaşam popülasyonlarının boyutu üçte iki oranında azaldı.
Düşüşün neredeyse %70’i, tarım ve vahşi yaşam ticareti için arazi dönüşümü ile açıklanıyor. Tapirlerin hikayesi diğer birçok hayvanın hikayesidir ve bu popülasyonları gezegenin yüzünden silmememizi istiyorsak hızlı hareket etmeliyiz.
Çalışma Neotropical dergisinde yayınlandı.
