Canlıyken yutulsa da çoğu böcek, bir kurbağanın midesine girdi mi hayatını kaybeder. Ancak Regimbartia attenuata adlı bir su böceği türü var ki bu böcek Pelophylax nigromaculatus türünde bir gölet kurbağası tarafından yutulup anüsünden canlı çıkmayı başardı.
Araştırmacılar bu gölet kurbağasını su böceklerinin karşısına çıkararak deneyler yaptı. Kurbağa, su böceklerini gördüğü gibi canlı ve bütün halde midesine indirdi ve araştırmacılar yakın zamanda bu olayın beklenmedik yönlerini keşfetti.
Çoğu deneyde su böceklerinin kurbağanın vücudunu altı saatte terk ettiği gözlemlendi.
Her ne kadar kurbağanın kasları anüsünü kapalı tutmayı sağlasa da bu kaslar dışkılama esnasında gevşediğinden su böceklerine bir kaçış imkânı doğdu. Su böceklerinin kurbağanın dışkılama refleksini tetikleyerek bu “acil çıkış kapısının” geçici olarak açılmasını sağladıkları tahmin ediliyor.
Japonya’daki Kobe Üniversitesi’nde Ziraat Bilimleri Enstitüsü profesörlüğü yapan Doç. Dr. Shinji Sugiura, R. attenuata adlı böcek türünün kurbağalara karşı savunma mekanizması geliştirdiği kanısına vardı.
Ancak bu savunma mekanizmasının tahminlerinden çok daha farklı çıktığını ifade etti. Sugiura, olgunlaşmamış P. nigromaculatus türünde bir kurbağa ve yetişkin bir böcekle laboratuvar şartlarında deney yaptı. Kurbağanın böceği tükürmesini bekliyordu ki böcek 105 dakika sonra kurbağanın arka tarafından çıktı.
Sugiura, “Bu olayı kameraya aldım ve böceğin çıkışını izlemek beni hayretler içinde bıraktı.” dedi. Bu deneyleri on ikiden fazla kez tekrarlayan Sugiura, yutulan böceklerin %93’ünün kurbağanın vücudundan çıktığını gözlemledi. Böcekler kurbağanın vücudundan dışkıyla karışık bir halde atılmış olsa da kısa bir süre içinde toparlanıp en az iki hafta hayatlarını sürdürdü.
Deneylerdeki diğer sucul böcekler ise aynı şansa sahip değildi.
Sugiura, kurbağaları Enochrus japonicus türünde böceklerle bir araya getirdiğinde ise tüm böcekler kurbağanın içinde can verdi. Bu böceklerin yalnızca bir kısmı yutulduktan 24 saat sonra dışkıda görüldü. Kurbağanın yuttuğu zavallı su böceklerinin karanlık ve tehlikeli sindirim yolculuğu, sırasıyla kurbağanın boğazı, midesi, ince bağırsağı ve kalın bağırsağından geçiyor.
Bu havasız ve nemli tünellerin birinden ötekine geçmek ise en az altı dakika sürüyor. Böceklerin kurbağanın vücuduna girip vücudundan çıkması ise bir saat ile altı saat arasında değişiyor.
Normalde kurbağalar beslendikten hemen sonra boşaltım yapmıyor. Bu durum da bize böceklerin boşaltım anını beklemek yerine boşaltımı tetikleyecek bir eylemde bulunabilecekleri hakkında ipucu veriyor.
Boşaltımı tetikleyenin böceklerin bacak hareketleri mi olduğunu test etmek isteyen Sugiura, böceklerin ayaklarını yapıştırarak deneyi tekrarladı.
Bacakları yapıştırılan hiçbir böcek kurbağanın vücudundan canlı çıkmadı.
Sugiura, bu araştırma ile ilk defa avın avcısının boşaltım fonksiyonlarını tetikleyerek hayatta kalabildiğinin keşfedildiğini ifade etti. İleride yapılacak araştırmalarda ise bu böceklerin kurbağanın kaslarını nasıl etkilediğinin araştırılması gerektiğini söyledi.
Ancak bunun sebebinin R. attenuata türünde böceklerin bacakları ve vücutlarıyla kurbağanın arka bağırsağını harekete geçirmesi olduğunu tahmin ediyor.
R. attenuata türünde böceklerin kaçış tekniği bilim insanları için yeni olsa da bu böcekler sindirimi engelleyen tek böcekler değiller.
2018 yılında Sugiura, Pheropsophus jessoensis türünde böceklerin yutulduktan sonra kurbağalarda zehirli bir kimyasal bıraktığını, böylece kurbağaların kustuklarını ve böceklerin dışarı çıktıklarını keşfetti. Böcekler mide sıvısı ve mukusa bulanmış bir halde ama zarar görmeden kaçmayı başardı.
Yorumlar 2